Omgeving Fatima

Zondag 4 september      
Omgeving Fatima 
Als we naar bed gaan is er op het plein naast ons nog een mis bezig…. 
We worden een beetje brak wakker. Het was warm vannacht (we hadden de airco uitgedaan en de ramen open) en de bedden zijn hard. Eerst de airco maar weer aan. We soezelen nog even. Dan vinden we het toch tijd om te douchen en ontbijten. Op de trap naar beneden komen we al een pater tegen. Als we ontbijten volgt er nog eentje. Het ontbijt buffet is minder uitgebreid dan dat in Lissabon. We komen echter niets tekort. We hebben een mooi programma samengesteld voor vandaag vinden we. Eerst willen we naar pegadas da Serre de Aire. 
Hier moeten we voetsporen van dino’s kunnen zien als het goed is. Ze werden in 1994 ontdekt en zijn afkomstig van sauropoden die met een lengte van 30 meter tot de grootste landdieren ooit behoorden. In het laatste trias was het gebied een ondiepe lagune waar de dino’s hun afdrukken achterlieten die later tot kalksteen verharden. 
Het is een kwartiertje rijden van het hotel vandaan. Als we aan komen is het hek nog dicht. Achter ons stopt en auto met waarschijnlijk de beheerder. Hij doet in ieder geval het hek open. Dikke prima. Op de borden staat een wandelroute. Dat gaan we dan maar doen. Komen we vast wel langs de dino pootjes. We worden er niet echt heel blij van. We zijn nog maar net weg maar op verschillende plekken lopen honden los én te blaffen. Bovendien is de route iets van 14 km. Vinden we iets teveel van het goede gezien de rest van het programma. We besluiten terug te gaan en een ander paadje te proberen. Die leidt wél naar de sporen blijkt. Moeten we wel voor betalen. Gaan we doen. We volgen het pad omhoog en al gauw komen we in een soort oude steengroeve. De sporen zijn duidelijk te zien. We vinden het leuk. Als we weer bij het bezoekerscentrum komen kijken we nog naar een film over het ontstaan van de afdrukken. Daarna gaan we weer richting auto voor onze volgende stop. Bij Constância schijn je aardig langs de rivier te kunnen wandelen. Het is een half uurtje rijden. Via een brug komen we bij het stadje aan. Eerst rijden we naar boven om te zien of er wat te beleven is. Daar blijkt niet zo te zijn. Dus rijden we weer naar beneden en parkeren bij de rivier. Er is hier onlangs een strandje aangelegd en het ziet er gezellig uit. Het wandelpad staat nergens aangegeven. Eerst maar eens koffie, zijn we wel aan toe. We zakken neer op een terras en M haalt twee cappuccino’s. Die smaakt nergens naar! Het is een beetje moccona met heul veul melk. Yek!! 🤮 We lopen nog even naar het strandje waar M nog even met de voetjes in het water gaat. Brrr, koud! Op naar onze volgende stop, Tomar. Da’s weer een goed half uurtje verder. Het blijkt een leuk oud stadje. De parkeerplaatsen zijn wat schaars maar we vinden een hele mooie. Overal hangen vlaggen van de tempeliers. In 1157 stichtte Gualdim Pais, de eerste grootmeester van de orde der tempeliers in Portugal, deze stad die wordt overheerst door het Convento de Christo. Het centrum is een raster van smalle straatjes. Maar nu is het eerst tijd voor echte koffie! Dat doen we bij Estrelas de Tomar. Geen pasteleria maar het lijkt er wel op. En ze hebben heerlijke kleine taartjes. Geen idee wat we precies op hebben maar het smaakte in ieder geval erg lekker. Ook de koffie was prima! Na de koffie lopen we door het stadje. Boven op de bergtop staat het castelo. Daar lopen we niet heen. Het is een gezellige boel en we struinen er lekker even door. Als we denken dat we alles gezien hebben lopen we weer terug naar de auto voor onze laatste stop, de grutas da moeda. Hiervoor zijn we iets langer dan een half uur in de auto. Het ligt vlakbij Fatima. We vinden het makkelijk en kunnen de auto lekker in de schaduw parkeren. De grot is in 1971 ontdekt door twee jagers die aan achter een vos aan zaten. De grot is 350 meter lang en 45 meter diep. In de kelder kopen we een kaartje. We moeten twintig minuutjes wachten tot de toer begint. Het is een leuke route en een mooie grot. Ook weer leuk. Na afloop krijgen we nog een lokaal likeurtje en koekje. Vrij snel daarna taaien we af. Eerst naar het hotel om even te chillen en op te frissen. Voor het eten gaan we weer naar hetzelfde restaurant als gisteren. Die was goed bevallen. Wel nemen we nu een voorgerecht ipv een nagerecht. Dat was een beetje teveel van het goeie. W heeft mosselen en M garnalen in een jasje met een sausje. Als hoofdgerecht hebben we allebei bacelhau. Het smaakt ons wederom prima en het is weer niet van de weinige. We sluiten af met een cappie. Tussen de gangen door komt er bij de bar nog een glazen plank naar beneden gevallen. Weer genoeg scherven voor jaren geluk. Gelukkig wordt er niemand geraakt, wel schikken we ons de tandjes. Na het eten lopen we nog een stukje om de vertering een beetje op gang te helpen. 
Het weer: wat meer bewolkt in de ochtend en zelfs wat spetters op de autoruit. Toch nog 26C