Laatste Portugese dag

Woensdag 14 september 

De laatste Portugese dag   

Na weer een lekkere nacht en een goed ontbijt starten we de dag weer. Eerst gaan we naar de lokale markt. Die is alleen ‘s ochtend open dus die hadden we tot dusver gemist. Het is erg leuk om alle lokale producten te zien. Er is echt van alles op groente, vlees, vis, kaas en pasteleria gebied. Én allemaal lokale mensen. Er komt geen Chinees of Indiër aan te pas. Een mooi begin van de dag. We lopen even terug naar het hotel om wat spullen op te halen voor we vertrekken. We gaan vandaag met de auto iets naar het noorden naar Alcochete. De stad kijkt vanaf de zuidelijke oever uit op de monding van de Taag en Lissabon. Zout is hier lange tijd een belangrijke industrie geweest. Ook is het een belangrijke broedplaats voor watervogels. We rijden via de snelweg en zijn er snel. Het is allemaal eenrichtingsverkeer en we rijden een leuk stukje om en door het dorp. De auto kunnen we parkeren aan het water met zicht op Lissabon. Een fraai gezicht mét regenboog. We lopen de pier op voor foto’s. De regenboog geeft helaas het weertype aan en we moeten even schuilen. Als het weer droog is lopen we het stadje in. Het begint weer te regenen. Twee oudere heren geven ons hun stoel zodat we onder het zonnescherm kunnen schuilen 👍🏼 Als het weer droog is bedanken we ze even een lopen door naar de lokale pasteleria voor café com leite en een pastel de nata. Na de koffie lopen we nog even een rondje op zoek naar het standbeeld van de zoutwerker maar we vinden het niet. Terug naar de auto. Op de heenweg kwamen we langs een outlet, gaan we ook ff doen. Het is een vet grote! Hier zijn we wel ff zoet. Bij de Starbucks doen we ff een cappie. Tijdens de koffie checkt M in voor de terug vlucht. Als we klaar zijn met de koffie en ons rondje door de outlet hebben afgerond, gaan we weer naar de auto. Onze volgende stop is Palmela. Hoog boven de stad staat op een noord oostelijke uitloper van de Serra da Arrábida een castelo. Het werd zwaar verdedigd door de Moren. Vanaf de omloop heb je een mooie uitzichten. Bij aankomst in Pamela is het even druk. De toegangsboog is (door het weer?) gedeeltelijk ingestort en het verkeer kan er maar op één plek langs/onderdoor. We rijden naar het castelo boven de stad. Parkeren kan bijna voor de deur. Lekker makkelijk. Het is vrij toegankelijk en ook hier zijn we wel even zoet. Tot vlak aan de muur van het castelo heeft er een brand gewoed. M vraagt nog even na wanneer dat is geweest. Ongeveer een maand geleden zegt de man. Er is een behoorlijk stuk bos door de vlammen verloren gegaan. Het lijkt erop dat de stad zelf gespaard is gebleven maar het best wel even spannend zijn geweest voor de inwoners. Na ons bezoek gaan we hotelwaarts. Een mooie gevulde dag zo. We parkeren voor de laatste keer de auto en gaan naar het hotel. Daar pakken we vast wat wat spullen in de koffer. We lopen voor de laatste keer nog even de stad in. Dan weer naar het hotel. Daar vertrekken we weer rond 19u00’ voor ons laatste Portugese maal. Nu lopen we richting haven waar we van de week een leuk restaurant zagen. Het is een restaurante típico Setúbalense. (Anzol heet het). We zijn de eersten en vinden een mooi plekje. Er komen gelijk lekkere olijfjes op tafel en brood. Of we er ook queijo bij willen. Tuurlijk willen we dat. We bestellen beiden vis maar geen idee wat. Het voorgerecht delen we (gelukkig want het is nogal veel). Lekker garnalen in knoflook en andere lekkere kruidjes. Ook onze “hoofd” visjes smaken erg lekker. Salade, aardappeltjes en brood met knoflook en olijfolie. De kok komt nog even vragen of het lekker was 😁 Een toetje hoeven we niet meer naar een espressootje gaat er nog wel in.     

Thuis kijken we even wat we gegeten hebben. M zeebaars en W dorade. Weten we dat ook weer. We breien snel een eind aan de dag. Morgen is het vroeg dag!

Het weer; bewolkt en buiig. Met 24C niks te koud.